طول تاریخ بشریت کارگران نقش بسیار ارزنده‌ای در شکوفایی و گسترش جوامع بشری داشته‌اند. هرگز نمی‌توانیم نقش ارزنده کارگران را نادیده بیانگاریم و اگر کارگران نبودند جهان نیز چنین نظمی نمی‌یافت. اما در کنار نقش ارزنده‌ای که کارگران در بهبود جوامع بشری داشته‌اند، حقوق آنان نیز همواره در طول تاریخ تضییع شده است. شورش کارگری 1886 مناسبتی شد تا اول ماه می هر سال سهم کارگران دنیا شود. تا پیش از آن تاریخ، ساعت کاری کارگران آمریکا هر روز ده ساعت بود. کارگران خواستار ان بودند که شرایط کار آن‌ها تعدیل شده و از ساعات کار روزانه‌شان کاسته شود. قرار بر این بود که در روز اول ماه می، ساعات کار روزانه به 8 ساعت کاهش یابد اما چنین نشد و کارگران دست به اعتصاب و راهپیمایی زدند. در چهاومین روز اعتصاب برخی از کارگران که تعدادشان بسیار بالا بود در منطقه‌های مارکت جمع شده و تصمیم به راهپیمایی گرفتند. تعدادی از کارگران بر روی گاری سوار شده و به سخنرانی پرداختند. پلیس جلوی آنان را گرفت و خواستار توقف راهپیمایی شد تا اینکه ناگهان انفجاری رخ داد و یک مامور پلیس و چند کارگر مجروح شدند. این حادثه باعت شد تا پلیس دست به خشونت زده و به سوی جمعیت شلیک کند. پلیس با اعمال خشونت جمعیت را متفرق کرد و هشت تن از کارگران را دستگیر کرد. دستگیر شدگان همگی کارگران آلمانی مقیم آمریکا بودند که پنج نفر از آن‌ها به اعدام محکوم شدند. یک نفر پیش از اجرای حکم اعدام خودکشی کرد و حکم اعدام بقیه اجرا شد. یک نفر هم به 15 سال حبس و دو نفر دیگر به حبس ابد محکوم شدند. اخبار مربوط به تظاهرات، کشتار و اعدام‌ها به سایر کشورهای جهان رسید و در گوشه و کنار جهان مراسم یادبود برگزار شد و از آن به بعد هر سال در اول ماه می، این مراسم با راهپیمایی‌هایی که توسط کارگران صورت می‌گیرد برگزار می‌شود. از آن زمان تا کنون 127 سال می‌گذرد اما وضعیت کارگران آنچنان که توقع می‌رفت بهبود نیافته است. کارگران بسیاری در کشورهای مختلف جهان از وضعیت اجتماعی خود رنج می‌برند و حتی بسیاری از کارگران هستند که از ساعات کاری طولانی و طاقت فرسایی دارند؛ حقوقشان تضییع می‌شود و چنان‌چه اعتراضی کنند با رفتارهای غیرعادلانه قدرت مواجه خواهند شد. نه حکومت نسبت به حقوق کارگران مدارا می‌کند و نه کارفرمایان حقوق کارگران خود را محترم می‌شمرند. بیشترین کارگرانی که مورد بی‌عدالتی اجتماعی قرار می‌گیرند در کشورهای آسیایی و آفریقایی زندگی می‌کنند. برخی از دولت‌ها به جای انکه برای شهروندان خود به خصوص کارگران رفاه اجتماعی فراهم کنند، ثروت‌های ناشی از درآمدهای ملی خود را برای حفظ قدرت خود استفاده می‌کنند و حقوق شهروندانشان در پایین‌ترین اولویت قرار دارد. در حالی که: - کارگران در تمام نقط جهان این حق را دارند تا تشکل‌های مستقل کارگرای داشته و آزاد در بیان عقاید و افکار خود باشند. - کارگران میبایست از رفاه اجتماعی کافی برخوردا... 
.jpg)
